அனுப்புனர்:
அம்மா (எ ) அபலை,
பத்துமாதம் சுமந்த
கருப்பை ஒன்றே முகவரி.
பெறுநர்:
என் குழந்தை,
விதியின் விளையாட்டால்
விலாசம் தொலைந்தது ....
பொருள்:
என் மன ஆறுதலுக்காக மட்டுமே...!
என் இளவலே !
உன்னை பத்துமாதம் பிரிந்திருக்க
சிரமப்பட்டு எட்டாம் மாதத்திலேயே
ஈன்றெடுத்த இளவஞ்சி நான் !
அந்தச் சிசுச்சிறையிலும் உனக்குச்
சிங்கார மகுடம் சூட்டித்
தங்காசனதில் வைத்துச்
சித்தரித்தேன்!
அரைநிமிடம் கூட பிரியாமல்
உன் அழுகையைக் கூட
ரசித்திருப்பேன் !
உன் பூவிழிகளின் தூக்கத்திற்காக
தொலைந்த என் தூக்கங்கள்
ஒருநாளும் ஓலமிட்டதில்லை!
உன் பொற்பாதம் இம்மண்ணில் பட,
வெயிலுக்குப் பயந்து என்
உடலையே நிழலாக்கி
நின்றேன் !
இவற்றையெல்லாம் என்னைத்
தொலைக்கும் தருவாயிலாவது
சிந்தித்திருக்கலாமல்லவா ?
திருவிழாவில் தெரியாமல்
காணாமற்போகும்
குழந்தையா நான் ?
என்னைத் தெரிந்தே
தொலைத்து விட்டுச் சென்றாயே ?
உன் வீட்டில் தான் நானிருக்க
இடமில்லாமற் போயிற்று ,
உன் மனத்திலாவது
அளித்திருக்கலாமல்லவா ?
மூன்று நாட்கள் முட்டிமோதி
தேம்பித் திரிந்த என்னைக்
கண்ணில் கண்டோர் ,
காவல் துறையிடம்
ஒப்படைத்தனர்.....
விசாரணையில் அனாதையாய்
அறிமுகமான நான் இந்த
முதியோர் இல்லத்தில் அறிமுகமாகி ,
இன்றோடு மூன்றாண்டுகள்
ஆகிவிட்டது....!
ஆனால் ,
உன்னை இவ்வுலகில்
அறிமுகம் செய்த என்னை
அறியக்கூட மனமற்று இருக்கும்
உனக்கு, இந்தக்கடிதத்தை அனுப்பி
கவலையில் ஆழ்த்த மனமில்லாமல்
குப்பையில் வீசி எறிகிறேன்!
இம்மாதிரிதான் கண்ணீராலான
என் கடிதங்கள் மாதம்
ஒருமுறை குப்பைத்தொட்டிக்கு
அஞ்சல் வழிப்படுகின்றன !!!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக